Heb je je ooit afgevraagd hoe een nieuwe variëteit aardbeienplanten tot stand komt? De grote, weelderige bessen die we allemaal kennen en waarderen, hebben niet altijd bestaan. Eigenlijk is het een relatief nieuw fenomeen. De eerste wilde aardbeiensoort produceerde (en produceert nog steeds) smakelijke aardbeien. Maar die aardbeiplanten brachten kleine (relatief gezien) vruchten voort. Toen de eerste Garden Strawberry werd gekweekt (zie de Strawberry Plant-pagina voor meer van deze groeigeschiedenis van de hedendaagse aardbeiplanten), werd de weg geplaveid voor de creatie van de aardbeiencultivars die we vandaag de dag verbouwen.
Hoewel de meest succesvolle veredelingsprogramma’s door de staat worden gefinancierd, kunnen individuen of niet-gouvernementele groepen ook proberen betere aardbeiengewassen te kweken. Dit bericht beschrijft een paar van hun ideeën en doelen die als leidraad dienen voor elk veredelingsprogramma voor aardbeienplanten.
Genetisch Gemodificeerde Aardbeien Hoeven Niet Van Toepassing Te Zijn
Samen met het sleutelen aan de genomen van een aantal organismen tegenwoordig, kan het een troost zijn om te weten dat genetische technologie van aardbeiplanten zeldzaam is. Alle meest gekochte en geplante aardbeiensoorten zijn ontwikkeld met behulp van conventionele kruisingsmethoden. Dit betekent meestal dat de gewone plantenveredelaar ernaar kan streven om zelf een betere cultivar te ontwikkelen op precies dezelfde manier als de grote jongens het doen (ervan uitgaande dat je genoeg tijd, geduld en voorzieningen hebt).
Wat Zijn De Doelen Na Het Creëren Van Een Nieuwe Variëteit Aan Aardbeienplanten?
Het belangrijkste doel van een veredelingsprogramma is om een cultivar te creëren die bijzonder geschikt is voor een specifieke teeltomgeving op een manier die het mogelijk maakt om uitzonderlijke eigenschappen te hebben in vergelijking met bestaande aardbeienrassen. Nieuwe aardbeienrassen moeten de productie-efficiëntie verbeteren en/of bessen produceren die gunstigere eigenschappen hebben of waardevollere eigenschappen beter tot uitdrukking brengen. De grote uitdaging is om aardbeienplanten te creëren die nieuwe en verbeterde eigenschappen vertonen zonder de eerder vastgestelde gunstige eigenschappen te verminderen of te verliezen.
Bovendien moeten verse aardbeienrassen worden ontwikkeld om de milieuvalkuilen voor een specifieke locatie op te lossen. Als gevolg hiervan zullen waarschijnlijk in verschillende landen verschillende cultivars worden ontwikkeld die bij uitstek geschikt zijn voor de staat of regio waar ze zijn ontworpen. Een nieuwe cultivar die het bijvoorbeeld uitstekend doet in Maine, kan het in Florida vreselijk doen, en vice versa.
Dit is dus het proces van het ontwikkelen van een nieuw aardbeienras:
Stap 1: Bepaal De Eigenschappen Die U Wenst Van De Nieuwe Aardbeienvariëteit
De gewenste eigenschappen zullen waarschijnlijk voor altijd in beweging zijn. Er zal waarschijnlijk worden gezocht naar nieuwe aardbeienrassen wanneer veranderingen in klimaat, weerpatronen en met name industriële eisen en landbouw- of landbouwpraktijken veranderen. En met de ontwikkeling van nieuwe, verbeterde cultivars zal ook de norm voor goedkeuring van een vers aardbeienras altijd omhoog schieten.
Het is bijna een gegeven dat vooruitgang in sommige specifieke eigenschappen gewenst zou kunnen zijn. Als verbetering in opbrengst, aardbeienafmetingen, oogstgemak en het productiepatroon kan worden bereikt, is dit gewenst. Ook voor bessen bestemd voor de markt kan naar andere ontwikkelingen worden gezocht. De visuele aantrekkingskracht van de aardbeien, de kleur van de bessen, de houdbaarheid, houdbaarheid en transportkwaliteit van het nieuwe aardbeienras en smaakverbeteringen zijn gebieden waarop nieuwe cultivars kunnen worden ingezet.
Het is ook erg belangrijk om nieuwe aardbeiplanten te kweken die tolerantie of resistentie hebben tegen de veelvoorkomende plagen en ziekten die endemisch zijn voor de doellocatie. Wat is een prachtig nieuw aardbeienras als de plant voor de teelt is afgestorven? Het slachtpercentage, de mate van uniformiteit van de bessengrootte en de structuur en afmetingen van de volwassen aardbeiplanten zijn allemaal factoren die kunnen worden beoogd voor de ontwikkeling in een nieuw aardbeienras.
Kan veranderen met de industriële markt, krijgt vaak hogere criteria als verse aardbeienplanten met succes worden gekweekt. Moet mogelijk ook veranderen met nieuwe verbeterde of veranderende teelt- en landbouwpraktijken. Doelkenmerken voor elke nieuwe cultivar zijn onder meer: verbeterde productiekenmerken (opbrengst, productiepatroon, vruchtgrootte, gemakkelijke oogst), uitzonderlijke kwaliteit voor zowel de verwerkings- als de versmarkt (uiterlijk, kleur, transportkwaliteit, houdbaarheid en smaak van het fruit), en tolerantie of resistentie tegen belangrijke ziekteverwekkers en plagen. Variabelen die van invloed zijn op de oogstefficiëntie (ruimsnelheid, consistentie van vruchtgrootte, plantgrootte en structuur) zijn belangrijker geworden. Daarom mogen verdere productiviteitsverbeteringen niet worden verkregen ten koste van extra productiekosten.
Stap 2: Kies De Nieuwe Aardbeienrassen Ouders
Zodra de eigenschappen zijn geïdentificeerd die voor verbetering vatbaar zijn, moeten de ouderplanten worden gekozen. Hier worden gebaseerde planten meestal geselecteerd op basis van hun verschillende sterktes, in de hoop dat de kruising de waardevolle eigenschappen van elk zal doorgeven, waardoor een nieuwe aardbeivariëteit wordt geproduceerd met verbeterde algemene eigenschappen en prestaties (zonder de negatieve eigenschappen van de ouderplanten ).
Maatregel 3: Kweek De Ouderaardbeienplanten Herhaaldelijk
Zodra je je moederaardbeienplanten hebt geplukt, kun je ze kruisen. Opnieuw. En opnieuw. En opnieuw. De grote operaties en veredelingstoepassingen zullen de volgende fase starten net na het doen van 100 tot 150 gecontroleerde kruisingen met geselecteerde oudercultivars. Tenzij een tuinier in de achtertuin veel tijd en afstand in zijn handpalmen heeft, zal hij genoegen moeten nemen met minder kruisjes (en minder mogelijkheden om achteraf een winnaar te bepalen).
Stap 4: Kweek Aardbeienzaailingen In De Vrucht Van Deze Gekruiste Planten
Zodra de erfelijke gegevens zijn verzameld en opgeslagen in het zaad, verzamelt u zaden, plant u ze en kweekt u zaailingen (zie de pagina Aardbeienzaden voor hulp hier). Doe ook hier wat je kunt door er zoveel mogelijk te plaatsen. De grote operaties zullen beginnen met het gebruik van zaailingpopulaties tot ver in de duizenden (8.000 tot 14.000, compleet).
De eerste evaluaties worden uitgevoerd op basis van de prestaties van zaailingen, met primaire bewoners van 7.000-12.000 zaailingen aan zowel South Coast als Davis, en een aanvullende populatie van 1-2000 in Watsonville. Van elke primaire zaailingpopulatie worden ongeveer 200-300 items bewaard,
Stap 5: Beoordeel De Zaailingen En Selecteer De Beste
De bekwame of door de staat gesponsorde kweektoepassingen zullen slechts twee tot driehonderd zaailingen overhouden van al die duizenden. De krachtigste, krachtigste zaailingen worden gekozen en de andere worden geruimd. De kleine of thuiskweker zou een groter percentage van de totale zaailingen moeten houden. Meestal is het voldoende om de top 5% te kiezen.
Stap 6: Test De Nieuwe Soorten Aardbeienplanten
Nu de beste zaailingen zijn gekozen, moeten ze verder worden onderzocht. De zaailingen moeten worden geplant in een gebied en op een manier die simuleert hoe en waar ze zullen worden gekweekt voor het geval blijkt dat ze verbeterde eigenschappen hebben. Ook de uitloperproductie moet worden geëvalueerd (kijk voor hulp op de webpagina Growing Strawberries).
Bovendien moeten de nieuwe aardbeienrassen, indien mogelijk, worden getest op hun resistentie of gevoeligheid voor veelvoorkomende ziekteverwekkers en plagen die vaak een effect hebben op aardbeiplanten. Deze bepaling moet worden gemaakt voor elke geplante en behouden zaailing-aardbeienplantset zodra deze is vastgesteld. Ze moeten worden geanalyseerd op resistentie/gevoeligheid voor spintmijten met twee stippen, Anthracnose-kroonrot en Verticilliumverwelkingsziekte.
Stap 7: Keuze Van De Specifieke Aardbeienplanten Die Het Beste Presteren
Het is tijd om de winnende verse aardbeienvariëteit te kiezen! Als de erfelijke manifestatie van deze beoogde eigenschappen aanwezig is zonder het debuut van negatieve eigenschappen, is het een winnaar. Als het nieuwe ras na een aantal jaren van testen en monitoren standhoudt en uitzonderlijk blijkt te zijn, is het tijd om het uit te brengen. Toen het in de moestuin werd gemaakt, krijgt de programmeur naamrechten, dus wees creatief!
Een Paar Slotwoorden Over Hoe Een Nieuwe Variëteit Aan Aardbeienplanten Wordt Ontwikkeld
Het is niet eenvoudig om succesvolle nieuwe aardbeienrassen te creëren. De voordelen van succes maken het echter de moeite waard. Bovendien zal de hovenier tijdens de procedure veel leren. Vergeet bovendien niet dat de volledige procedure geduld vereist. De grote veredelaars en ontwikkelingsprogramma’s kunnen de hele procedure voltooien en een nieuw aardbeienras introduceren in niet meer dan 5 tot 6 decennia. Het is waarschijnlijker dat een huistuinier ongeveer 10 jaar nodig heeft om adequaat te evalueren en te documenteren en vast te stellen dat er verbetering is.
Maar onthoud, het deed geen pijn om te experimenteren. En je kunt niet weten dat je de jackpot wint bij je allereerste poging en een nieuwe aardbeienselectie maakt die de fruitwereld stormenderhand verovert. Veel plezier met kruisen!
Wilt u informatie over de vele aardbeiensoorten die al ontwikkeld zijn, kijk dan op de pagina Aardbeienrassen.
